നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ വളപ്പൊട്ടുകള്‍
പ്രണയലേഖനങ്ങള്
ഒന്ന്
ദുബായ്‌
2002 ഡിസംബര്‍ 20പ്രണയലേഖനങ്ങള്
ഒന്ന്
ദുബായ്‌
ഇതൊരുപാട് അകലത്തുനിന്നുമാണ്..
എനിക്ക് കേള്ക്കണമെന്ന് തോന്നുമ്പോള്‍
കാതില്‍ ഒരു കുളിര്മ്ഴയായി പെയ്തിറങ്ങാനും
എനിക്ക് കാണാനായി മാത്രം നഗരത്തിലെ തിരക്കില്‍
ഒളിച്ചു നില്ക്കാനും നിനക്ക് കഴിയാത്ത അത്ര അകലത്തില്‍.
ഈ കടല്തീരത്തിന്റെ വിജനതയിലിരിക്കുമ്പോള്‍
ഞാനാ അകലം തിരിച്ചറിയുന്നു...
നീ ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകില്ല...
ഒരു യാത്രപറയലിന്റെ വേദനയില്‍ പരസ്പരമലിഞ്ഞു
വിടവാങ്ങാന്‍ നമുക്കായില്ല...
എങ്കിലും ഉറക്കം ഒരിക്കലും വന്നെത്താത്ത ഒരു വിരുന്നുകാരനെപ്പോലെ
നമ്മളെ കടന്നുപോകുന്നത് ഞാനറിയുന്നു...
ഈ തിരകളിലൂടെ ഊളയിട്ടു നീങ്ങാവുന്ന ഒരു മത്സ്യമായി
കടല്ത്തിരകളെ മുറിച്ചുനീന്തി നിന്നെക്കാണാനെത്തുന്നത് ഞാന്‍ കിനാവ് കാണുന്നു..
വേര്പാടിന്റെ മുറിവുകള്‍ എന്നെ നീറ്റുന്നു..
ഹൃദയത്തില്നിന്നും ഒരു തളര്ച്ച വിരല്ത്തുമ്പിലേക്ക്
ഇഴഞ്ഞിറങ്ങുന്നു..
ഇനിയും ഈ കടലാസില്‍ മിഴിനീര്‍ വീണു മഷി പടര്ത്താന്‍ വയ്യ...
മറുപടിക്കുവേണ്ടി ഞാന്‍ കാത്തിരിപ്പാണ്..
അത് തലയിണചോട്ടില്‍ ഒളിച്ചു വച്ച് തലയിണയില്‍ മുഖമമര്ത്തി് എനിക്കൊന്നു പൊട്ടിക്കരയണം...
യാത്ര പറയുമ്പോള്‍ നിന്റെ മടിയില്‍ കിടന്നു ഞാന്‍ കരയാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ...
സ്നേഹപൂര്വ്വം
സ്വന്തം അപ്പൂസ്‌...
Posts
